12:45 01.02.2010 | Все новости раздела "Объединенная Гражданская Партия"
Што Беларусі чакаць ад новага кіраўніка МЗС Літвы?
Новым міністрам замежных спраў Літвы стаў кансерватар Аўдронюс Ажубаліс, які параўнальна нядаўна даваў эксклюзіўнае інтэрв’ю "Тут і цяпер".
Нагадаем, літоўскі прэзідэнт Даля Грыбаўскайтэ заявіла, што сумесная праца з Вігаўдасам Ушацкасам не была плённай і не мае далейшых перспектыў. Апошні пасля гэтай заявы падаў у адстаўку. На яго пасаду, якая ў многім вызначае знешнюю палітыку Літвы, быў прызначаны старшыня камітэта сейма па замежных справах Аўдронюс Ажубаліс.
ЯКАЯ БЕЛАРУСІ СПРАВА ДА НОВАГА КІРАЎНІКА МЗС ЛІТВЫ?
Справа ў тым, што першы афіцыйны візіт у краіну ЕС за апошнія 15 гадоў Аляксандр Лукашэнка зрабіў менавіта ў Літву.
У тым, што Літва — наш стратэгічны партнёр па многіх эканамічных напрамках (напомнім толькі велізарны беларускі грузапаток праз Клайпедскі порт).
У тым, што дэ-факта Еўрасаюз “прызначыў” нашу суседку адказнай за наладжванне паўнавартаснага дыялога ЕС з нашай краінай.
Таму нам абсалютна не ўсё роўна, як можа змяніцца знешняя палітыка Літвы ў адносінах да Беларусі.
Сярод іншых “грахоў” ужо былога міністра замежных спраў Літвы Ушацкаса называецца і тое, што ён выступаў супраць запрашэння Аляксандра Лукашэнкі на 20-годдзе аднаўлення незалежнасці Літвы, у той час калі Грыбаўскайце афіцыйна высказвалася пра магчымасць запрасіць беларускага лідара на гэтыя ўрачыстасці.
А як новы міністр ставіцца да цяперашняга беларускага кіраўніцтва і яго апанентаў і ўвогуле да двухбаковых стасункаў з нашай краінай?
АДНОСІНЫ ДА ВЫКАНАЎЧАЙ УЛАДЫ РБ
Напярэдадні восеньскага візіту А.Лукашэнкі ў Вільнюс Ажубаліс меркаваў, што “гэты візіт у кантэксце афіцыйнай адлігі паміж ЕС і Беларуссю выглядае нармальнай з’явай” і “добра, што найперш ён (А.Лукашэнка. – В.А.) прыязджае ў Літву”.
Пасля візіту рэзка крытыкуе гэты форум. А ўвогуле нашым карэспандэнтам Ажубаліс прызнаваўся, што стараецца “выбудоўваць найбольш плённыя і перспектыўныя адносіны ў першую чаргу з урадам”. У Ажубаліса “наладжаны пэўныя кантакты і з Адміністрацыяй прэзідэнта”.
АДНОСІНЫ ДА ПРАДСТАЎНІЧАЙ УЛАДЫ РБ
Нам Ажубаліс заяўляў, што “ў зносінах з беларускім парламентам не бачыць вялікага сэнсу”. Калі ў наступных выбарах нашага парламента не будуць удзельнічаць кандыдаты ад апазіцыі, то ў такім парламенце, на думку, хутчэй за ўсё, новага міністра замежных спраў Літвы, наогул няма сэнсу.
АДНОСІНЫ ДА АПАЗІЦЫІ
Найбольш яркі прадстаўнік літоўскіх “правых” распавядаў ТіЦ, што па-ранейшаму актыўна стасуецца з прадстаўнікамі грамадзянскага грамадства Беларусі і з такімі палітыкамі, як Анатоль Лябедзька, Сяргей Калякін, Аляксандр Казулін і інш. На погляд Ажубаліса, “яны прадстаўляюць інтарэсы даволі значнай часткі беларускага грамадства, і мы проста абавязаны падтрымліваць з імі кантакт”.
АДНОСІНЫ ДА ЭКАНАМІЧНЫХ СТАСУНКАЎ
Яны, на думку Ажубаліса, не павінны развівацца ва ўрон абароне базавых правоў чалавека ў Беларусі.
АДНОСІНЫ ДА ТРАНСГРАНІЧНАГА СУПРАЦОЎНІЦТВА
Ажубаліс супраць пагаднення аб прыгранічнай зоне дзвюх краін, якое дазволіць жыхарам пэўных раёнаў Беларусі і Літвы ездзіць адно да аднаго ў госці па льготным візавым рэжыме і з таннымі візамі. Гэта, маўляў, дыскрымінацыя ў адносінах да астатніх жыхароў Літвы і Беларусі.
Ці ў стане пазіцыя А.Ажубаліса па гэтых пытаннях змяніць двухбаковыя адносіны нашых краін?
Палітолаг Віктар Чарноў абсалютна перакананы, што не. Вось што ён сказаў карэспандэнту нашага выдання: “Уся знешняя літоўская палітыка палягае ў сферы інтарэсаў Бруселя. А той на дадзены момант хоча развіцця стасункаў з Беларуссю. І кропка!”
Наша крыніца ў літоўскім істэблішменце верхняга эшалона не падзяляе гэтую пазіцыю: “Ажубаліс кансерватар з вельмі жорсткімі перакананнямі. У адносінах і да Расіі, і да Беларусі ён вельмі ўважліва ставіцца да пытанняў абароны правоў чалавека, захавання візавага рэжыму дый інш. Акрамя таго, калі былы міністр замежных спраў больш глядзеў у бок Еўрасаюза, то Ажубаліс больш азіраецца на ЗША, якія добра вядомы сваім стаўленнем да дэмакратычных каштоўнасцей.
Канечне, не варта чакаць рэзкіх змен у знешнепалітычным курсе Літвы ў адносінах да Беларусі, але пэўныя сюрпрызы тут могуць узнікнуць адназначна”.
На гэта, акрамя добра вядомага выразу “пажывём — пабачым”, заўважыць няма чаго.
Обсудить новость на Форуме