20:15 25.06.2012 | Все новости раздела "Объединенная Гражданская Партия"
Лябедзька на Свабодзе!
Старшыня Аб'яднанай грамадзянскай партыі Анатоль Лябедзька напрыканцы мінулага тыдня прыняў удзел у онлайн-канфэрэнцыі, якая адбылася на сайце «Радыё Свабода».
Прапануем поўную вэрсію гэтае канфэрэнцыі.
Ales, Miensk:
1.Як вы ставіцеся да Зянона Пазьняка і ці лічыце вы яго нацыянальным лідэрам Беларусі?
2.Як вы ставіцеся да КХП БНФ?
Анатоль Лябедзька:
Зянон Пазьняк – лідэр нацыянальнага адраджэньня пачатку 90-х.
Да КХП-БНФ стаўленьне нэўтральна-пазытыўнае. У нас аднолькавыя мэты ,але няма супольных праграм. Калі яны будуць – мы адгукнёмся, разгледзім. Мы гатовыя супрацоўнічаць, калі гэта супадае з нашымі бягучымі задачамі.
Аляксей Жалезны, Полацк:
Прывітанне, Спадар Анатоль!
Маю да Вас наступнае вельмі актуальнае пытанне, якое абмяркоўваецца зараз:
1. Як вы лічыце, ці ўвогуле можна ўжываць слова "Байкот" у дачыненні да імітацыі выбараў, якая адыбываецца ў Беларусі? Ці не лепей ужываць слова "Ігнараванне" імітацыі выбараў? Аргументацыя пастаўленага пытання такая, што калі ўжываецца слова "Байкот" падсвядомасць чалавека спалучае гэтае слова са словам "Выбары". І калі спачатку такі палітык, як Вы кажа: "Выбараў няма", а пазней ужывае фармулёўкі "Байкот выбараў", то гэта раўназначна таму, як Вы бы сказалі: "Выбараў НЯМА, але мы на іх не пойдзем бо яны ЁСЦЬ". Такім чынам Вы скажаеце праўду і рэчаіснасць, уводзіце ў зман свядомасць чалавека, паколькі насамрэч выбараў няма, адбываецца імітацыя выбараў! А байкатаваць можна толькі выбары, якія насамрэч ёсць! У Беларусі няма такой палітычнай рэчаіснасці, як выбары, ёсць толькі імітацыя! Вы хаця ж Самі гэта разумеце? Таму найлепей ужываць наступнай фармулёўкі: "Ігнараванне імітацыі выбараў"? Слова "Байкот увогуле не павінна ўжывацца ў дадзеным выпадку.
2. Ці гатовыя Вы звярнуцца да прадстаўнікоў усіх палітычных партыяў з прапановай, каб спікеры ўсіх палітычных партыяў і арганізацый пачалі ўжываць фармулёўку "Ігнараванне імітацыі выбараў" замест слова "Байкот"?
3. І апошняе пытанне.
Ці разумееце Вы чым адрозніваецца Імітацыя выбараў ад Фальсіфікацыі выбараў? Дазволю сабе часткова растлумачыць у чым справа. Імітацыя выбараў - гэта калі нават у выпадку сумленнага падлічэння галасоў выбарцаў, змена ўлады ў краіне не магчымая. Фальсіфікацыя выбараў - гэта калі ў выніку сумленнага падліку галасоў змена ўлады ў краіне з'яўляецца магчымай. Ці Вы ўсё гэта разумееце і гатовыя растлумачыць людзям?
Анатоль Лябедзька
Гэта адмысловая дыскусія для палітолягаў і экспэртаў.
На мой погляд, там, дзе ёсьць выбары, байкоту быць ня можа. Калі ў той жа Літве ўвосень бягучага году будуць праводзіцца выбары, нікому ў галаву ня прыйдзе рабіць байкот.
Байкот – гэта якраз як рэакцыя на тое, што выбараў няма, што тыя стандарты, якія выпрацаваныя міжнароднай супольнасьцю і зафіксаваныя ў дакумэнтах АБСЭ, не рэалізуюцца на практыцы. Усё астатняе гэта пытаньні асабістага густу, але чым прасьцей, тым лепш.
У нас і на слове байкот многія спатыкаюцца, а калі яшчэ выкарыстаць Вашу фармулёўку "ігнараваньне імітацыі выбараў", мне падаецца, гэта не аблягчае, а толькі абцяжарвае дыскусію, хаця з паліталягічнага пункту гледжаньня, відаць, тут ёсьць нейкі здаровы сэнс.
Александр Колядко,Гомель:
Глубокоуважаемый Анатолий Владимирович!
В октябре минувшего года в ходе такой же онлайн-конференции Вы на вопрос о Вашем отношении к идее созыва Всебелорусского народного собрания на демократической основе ответили следующее:
«Ня ведаю, наколькі цяпер актуальны вялікія сходы, якая мэта і задача. Сёньня ў апазыцыі ёсьць тое, што трэба папулярызаваць. Ёсьць малая канстытуцыя – гэта наша бачаньне, якой павінна быць улада, якія паўнамоцтвы павінны быць у прэзыдэнта, ва ўлады, у парлямэнта, у суда. Гэта ведаем мы, але пра гэта ня ведаюць людзі. Сёньня ў нас ёсьць антыкрызысная праграма. Трэба ісьці да людзей і гаварыць, што яны атрымаюць, якія ў іх будуць заробкі, што мы будзем рабіць з прыватызацыяй, пэнсіяй і г.д. Калі мы на гэтым сканцэнтруем нашы высілкі, карысьці і якасьці будзе болей, чым проста сабрацца на вялікі сход. Я пакуль не разумею, для чаго гэта патрэбна».
http://www.svaboda.org/content/interview/24358407.html?page=2#relatedInfoContainer
Чуть позже на сайте ОГП был размещен пасквильный материал члена Нацкома ОГП господина Агафонова, изображавший путь к демократическому народному собранию как дорогу, ведущую в Ад.
http://www.ucpb.org/blogs/agafonov/65950-2011-11-19-15-43-05
Когда в ответ на эти антидемократические бредни я заявил в Фейсбуке, что у Вашей партии поехала крыша, Вы тут же исключили меня из числа фрэндов.
Сейчас я прошу Вас публично провести СРАВНЕНИЕ двух стратегий – отвергнутой Вами и той, которая ЯКОБЫ РЕАЛИЗУЕТСЯ сейчас Вашей партией («За честные выборы без Лукашенко»), с точки зрения:
1) потенциала СОЦИАЛЬНОЙ ПОДДЕРЖКИ, усматриваемого Вами у той и другой;
2) отчетливости ЭТАПОВ РЕАЛИЗАЦИИ той и другой (то есть предполагаемой ими ПОСЛЕДОВАТЕЛЬНОСТИ ДЕЙСТВИЙ);
3) гарантий НЕОТЧУЖДЕНИЯ властных функций от народа в случае реализации поставленных целей (созыва подлинно демократического народного собрания, с одной стороны, и непосредственного прихода к власти той или иной оппозиционной группировки, с другой).
Иными словами, К КОМУ И КАК ДОЛЖНА ПЕРЕЙТИ ВЛАСТЬ: непосредственно к народу в лице его полномочного демократически избранного Собрания (способного инициировать конституционную реформу) или же к записным оппонентам режима – минуя такое собрание.
Объявляя созыв демократического собрания то ли ненужным, то ли невозможным (Вы и Ваши однопартийцы так и не определились в этом вопросе), Вы всерьез считаете КАПИТУЛЯЦИЮ Лукашенко более реальной перспективой??? И рассчитываете собрать под лозунг «Сыходзь» критическую протестную массу?
Или все дело в том, что идея демократического собрания Вам противна как таковая?
Большое гражданское спасибо!
Анатоль Лябедзька:
Ведаеце, мая пазыцыя з таго часу не зьмянілася.
Я так і не атрымаў нейкай зразумелай інфармацыі наконт мэтаў, задач гэтага сходу. Я не праціўнік яго, я і не прыхільнік. Я проста не падтрымліваю тое, што я не разумею.
Што датычыць майго калегі Арцёма Агафонава – гэта прыстойны, інтэлігенты чалавек. Ведаеце, ня трэба зыходзіць з такой пазыцыі: калі нехта не падтрымлівае Вас – дык ён Ваш вораг.
Калі я Вас правільна зразумеў, вы лічыце: вось сабраць у адным месцы пэўную колькасьць людзей – і гэта вырашыць усе праблемы… Ведаеце, каб гэта было так, дык даўно б вырашылі і бяз Вас, і безь мяне.
Ганна:
Спадар Анатоль, што Вы думаеце наконт БЕЛАРУСКАЙ НАЦЫЯНАЛЬНАЙ ПЛАТФОРМЫ ФОРУМА ГРАМАДЗЯНСКАЙ СУПОЛЬНАСЦІ УСХОДНЯГА ПАРТНЁРСТВА. Ці жыццяздольная гэта структура? Ці ізноў імітацыя?Чаму па Вашаму "Гавары Праўду" і "За Свабоду" так хутка перасталі лічыць сябе палітычнымі структурамі і кінуліся ўступаць у Платформу. Неяк дзіўна выглядае ўсе гэта! Што трэба зрабіць, каб беларусы бачылі альтэрнатыву ўладзе ў апазыцыйных партыях?
Анатоль Лябедзька:
Я лічу, што сама ініцыятыва "Усходняе партнэрства" – яна вельмі важная, таму што калі Беларусі няма ў міжнароднай павестцы дня, дык гэта самае трагічнае. Калі мы там ёсьць, калі прысутнічае краіна, гэта значыць у яе ёсьць і пэрспэктыва. Але якасьць працы і эфэктыўнасьць – гэта тое, тое, што нас павінна хваляваць.
Было б вельмі важным зараз у фармаце грамадзянскай супольнасьці "Усходняе партнэрства", каб беларусы генэрыравалі там ідэі і прапановы: як выкарыстаць гэтую інстытуцыю і як выкарыстаць гэты накірунак для таго, каб перамены хутчэй прыйшлі ў Беларусь.
Што датычыць той праблемы, што некаторыя структуры пазыцыянуюць сябе і як палітычныя, і як грамадзкія арганізацыі, – такія рэаліі нашага сёньняшняга дня.
Сытуацыя складваецца так, што калі-нікалі больш эфэктыўна для структуры падаць сябе як грамадзкую арганізацыю, як прадстаўнік недзяржаўных арганізацый трэцяга сэктару. А ёсьць сытуацыі, калі важна быць палітычнай структурай: напрыклад, калі вы сустракаецеся з Мэркель, тады важна быць палітыкам, калі вы разглядаеце пытаньне, як атрымаць нейкую падтрымку, тады лепш, каб вы пазыцыянавалі сябе як непалітычная структура.
Anatoly:
Падтрымлваю ваш фармат "удзелу" як спiкеры на парл. выбарах , толькi калi вашай партыяй будуць усе абяцаныя пункты выкананы (агітаваць людзей — не хадзіць, ня ўдзельнічаць, а калі прымусілі, то галасаваць супраць усіх )
Але дзе гарантыя, што ўсе вашы спiкеры здымуцца???
Анатоль Лябедзька:
Анатоль, дзякуй за падтрымку.
Такія гарантыі ёсьць. Кампанія "За сумленныя выбары без Лукашэнкі" мае ўнутраныя інструмэнты і мэханізмы кантролю.
Усе сьпікеры вылучаюцца праз партыйнае рашэньне, празь зьезд. Зьезд, хутчэй за ўсё, будзе зь дзьвюх сэсій: першая вылучыць сьпікераў, а другая, прыкладна за тыдзень да завяршэньня выбарчай кампаніі, прыме рашэньне аб іх зьняцьці.
У гэтай сытуацыі мы ня толькі кантралюем усё, што адбываецца, але разам з тым мы ствараем пэўную бясьпеку для нашых сьпікераў.
Улада будзе матываваная, каб як мага больш прадстаўнікоў апазыцыі прымалі ўдзел у так званых "выбарах". І натуральна, што ў іх ёсьць мажлівасьць кропкавага ўзьдзеяньня на асобных людзей.
З нашага сьпікера нічога ня возьмеш. Ён скажа: "Прабачце, я б зь вялікім задавальненьнем, можа, пайшоў бы да канца, і маё прозьвішча фігуравала б у бюлетэні, але я не магу. Усе пытаньні да спадара Лябедзькі і дэлегатаў зьезду. Яны прынялі рашэньне і толькі яны могуць прыняць іншае рашэньне".
Гэта і пытаньне бясьпекі, і пытаньне кантралюемасьці самой кампаніі.
Уладзімір, Бярэсце
Да якой палітычнай сілы з пункту гледжання ідэялогіі належаць АГП?
Сацыялісты, лібералы ці кансэрватысты? Ці АГП гэта нешта мяшанае?
Анатоль Лябедзька
Дастаткова адкрыць сайт прыхільнікаў Аб'яднанай грамадзянскай партыі http://www.ucpb.org/ і атрымаць паўнавартасны адказ.
Z
Цi гатовы ВЫ прайсьці праверку на дэтэктары хлусьні?
Анатоль Лябедзька
Пасьля "амэрыканкі" я гатовы на ўсё. І дэтэктар хлусьні – гэта мне, як кажуць, "мора па калена".
Глеб
Здравствуйте!
Последние годы показали, в нашей стране оппозиция - что она есть, что ее нету - ничего не меняется в сторону демократии!
Выходит в Беларуси "оппозиция", которая не сидит (которую и не сожали), заняла позицию, что называется - "дожидаемся погоды у моря" ?
Анатоль Лябедзька:
Калі Вы лічыце, што ўсіх трэба пасадзіць – і тады прыйдуць перамены, дык я не пагаджаюся з такім падыходам. Проста мы тады будзем цалкам "седзячай" краінай. ЗА перамены сёньня выступаюць 60-70 адсоткаў людзей.
Не пагаджуся і з тым, што апазыцыі няма. Калі б не было апазыцыі, відаць, даўно б мы сталі нейкім восьмым рэгіёнам Расейскай Фэдэрацыі.
Так, мы прайграем нейкія тактычныя баі, – гэта паразы. Але, калі сыходзіць са стратэгіі, якая вымяраецца ня днём, не адным годам, дык я скажу, што прыхільнікаў перамен – гэта ня толькі сама палітычная апазыцыя, а і незалежная прэса, і грамадзянская супольнасьць, тут ёсьць вялікія посьпехі.
На пачатку 90-х у нас быў перасьлед толькі за тое, што людзі казалі пра незалежнасьць. А сёньня, паглядзіце на Менск: ён увесь у білбордах, і гэта такія незалежніцкія білборды. І гэта азначае, што ў супрацьстаяньні дзьвюх стратэгій, – той, якую прэзэнтаваў Лукашэнка, і стратэгіі апазыцыі, мы выйгралі.
Тое самае я магу сказаць і пра пэрспэктыву рынкавых рэформаў. Як бы ні было, але ўсё ж такі прабівае праз цэнтралізаваную сыстэму гэта прапанова, скіраваная на тое, што мы павінныя быць як і Эўропа: з рынкавай эканомікай, што тут трэба правесьці рэформы. Гэта пакуль барацьба, але гэта не азначае, што ў нас тут ёсьць параза.
Тое самае, калі мы гаворым пра вэктар: назад у СССР ці наперад, у Эўропу, да якіх каштоўнасьцяў? – Сёньня пры мінімальных мажлівасьцях мы маем прыкладна 50 на 50: палова арыентуецца на Ўсход, а палова ўсё ж падтрымлівае апазыцыю, якая арыентуецца на эўрапейскія каштоўнасьці. Называць гэта паразай? – Ня ведаю, я тут моцна буду з Вамі спрачацца.
Anubis
Добры дзень, Анатоль
Вы бываеце даволі частым госцем у Варшаве, шматразова сустракаліся з рознымі прадстаўнікамі польскай эліты. Напэўна Вы ў стане дастаткова ясна, ацаніць сітуацыю, якая склалася ў польскай сталіцы апошнім часам. У суботу 16 чэрвеня быў знойдзены мёртвым з агнястрэльным раненнем галавы заснавальнік польскага спецназу GROM Славамір Пэтэліцкі. Выглядае на тое, што генерал застрэліўся сам. Але ўсё вельмі падазрона таму, што генерал Пэтэліцкі прымаў ўдзел у незалежным расследванні смаленскай катастрофы. Пры дзіўных абставінах пасля катастрофы загінула вялікая кольскасць асобаў, якія шукалі праўду аб катастрофе альбо мелі непасрэднае дачыненне да таго трагічнага здарэння. Усё выглядае на тое, што знешнія сілы спачатку рукамі Леха Качынскага знішчылі посткамуністычныя польскія спецслужбы, пазней праз правакацыі схілілі прадстаўнікоў тых спецслужбаў прыбраць незалежнага ў сваёй палітыцы Леха Качынскага, а цяпер прыбіраюць тых хто прыбраў Качынскага, альбо ведаў праўду, хто гэта зрабіў, каб паставіць сваіх людзеі і ўзяць Польшчу пад кантроль. Ці выдаецца Вам такое тлумачэнне верагодным? І калі такая схема была адпрацаваная ў Польшчы, ці не азначае гэта, што нешта падобнае можа здарыцца ў будучым у Беларусі? Ці не азначае гэта таксама, што Польшча канчаткова страціць сваю незалежную знешнюю палітыку і зробіцца нямецка-расійскім сатэлітам, што ў сваю чаргу зробіць для Лукашэнкі не магчымым якія-небудзь манеўры ў бок Заходу. Апошнім часам толькі Польшча старалася дапамагаць Лукашэнку ў дэмакратызацыі і трансфармацыі. Пасля ўзяцця Польшчы пад кантроль знешнімі сіламі, Польшча спыніць свае спробы дапамагчы еўрапеізацыі Беларусі? А таксама знікне геапалітычная палярызацыя, якая давала магчымасць уладам у Мінску ратавацца ад ціску Масквы? Ці не быў візіт Сікорскага і Вэстэрвэлле апошнім шансам для Лукашэнкі на захаванне незалежнасці і суверэннасці, шансам, які ён змарнаваў, і які больш доўга не паўторыцца, а для еўрапескіх міністраў дапамагаць яму зрабілася проста агідна? Вельмі цікава пачуць Вашую ацэнку, Анатоль.
Усяго добрага і дзякуй за даказ!
Анатоль Лябедзька
Я не зьяўляюся глыбокім спэцыялістам па ўнутранай сытуацыі ў Польшчы, і тым ня менш, перакананы, што, канешне, Польшча ахвяруе часткай свайго сувэрэнітэту ў зьнешняй палітыцы.
Эўрапейскі Зьвяз – гэта 27 краін, дзе свае нацыянальныя інтарэсы трэба гарманічна ўбудоўваць у агульную сыстэму зьнешняй палітыкі. Разам з тым, там ёсьць моцная сыстэма процівагаў, што не дае адной, нават буйной краіне, трымаць нейкую манаполію ў зьнешняй палітыцы.
Пакуль што там не прынятыя такія інструмэнты, якія надзяляюць, напрыклад, тую ж Германію, Францыю ці Злучанае Каралеўства нейкімі асаблівымі паўнамоцтвамі. Так што ў бліжэйшай пэрспэктыве, я думаю, Польшча будзе мець мажлівасьць адстойваць свае нацыянальныя інтарэсы і ў фармаце Эўрапейскага Зьвязу, у тым ліку, фармуючы агульную Брусэльскую палітыку.
Напрыклад, адзін з прэтэндэнтаў на тое, каб заняць месца пасьля Барозы, гэта прэм'ер-міністар Польшчы Туск, і гэта таксама можа быць вельмі важным фактарам, – калі чалавек з такой краіны зьяўляецца адной зь першых асобаў.
Што датычыць прыезду Вэстэрвеле і Сікорскага: так, канешне, гэта быў вялікі шанец і для Беларусі, і асабіста для Лукашэнкі. І пасьля таго, што адбылося, – а гэта была "гульня ў напарсткі", – канешне, узровень гэтых палітыкаў такі, што ім цяжка будзе вярнуцца ў нішу адносінаў з Лукашэнкам, якая была да прэзыдэнцкай кампаніі, нават на асабістым ўзроўні.
З аднаго боку, гэта дрэнна для краіны, а зь іншага, больш матывуе Сікорскага і Вэстэрвеле займацца Беларусьсю, думаць пра Беларусь, робіць іх больш матываванымі па беларускім пытаньні.
Александр, Орша:
Что за скандал с приостановкой Балыкиным сленства в партии?
И еще вопрос. После того как с выборов сниметесь, что делать будете? Ждать следующих выборов?
Анатоль Лябедзька:
Скандал ці сэнсацыя – гэта калі б Станіслаў Багданкевіч ці Аляксандар Дабравольскі сказалі: "Я іду і ўдзельнічаю ў гэтым фарсе". А тое, што заявіў і зрабіў Балыкін – гэта ня ёсьць ні скандалам, ні сэнсацыяй.
Я думаю, што будуць яшчэ асобы, якія пройдуць шляхам Балыкіна. Гэта іх права. Гэта ня ёсьць праблемай для партыі.
Што будзем рабіць? – Мы будзем працаваць. Мы і да гэтага працавалі ў пастаянным рэжыме.
У красавіку мінулага году з нашага канвэеру сышла антыкрызісная праграма. Сацыялёгія Baltic Gallup зафіксавала, што 10 адсоткаў людзей яе ведаюць і падтрымліваюць. Гэта добры вынік.
Зараз для нас адным з прыярытэтаў зьяўляецца пытаньне народнай прыватызацыі. Мы ўжо правялі некалькі сустрэч у рэгіёнах з інфармаваньнем людзей на прахадных. І гэта тое, што мы будзем працягваць рабіць і далей, незалежна ад таго, які цыкл выбарчых кампаній.
Vlad, Minsk:
Partii,v tom chisle i OGP-bespoleznyj,nerabotajushij institut v nyneshnej Belarusi.U nas net partijnoj sistemy kak takovoj...Vy podtverzdaete ili oprovergaete eto vyskazyvanie i pochemu?
Анатоль Лябедзька:
Тое, што ў нас няма цывілізаванай шматпартыйнай сыстэмы – гэта сакрэт Палішынэля, – яна ня можа быць.
Калі ўлада ўвесь час змагаецца супраць апазыцыйных палітычных партый, яны ня могуць быць вялікімі, таму што ўступленьне Вас асабіста, Улад, у Аб'яднаную грамадзянскую партыю ня дасьць Вам нічога: ні кватэры без чаргі, ні прасоўваньня па кар'ернай лесьвіцы.
У Вас маленькая матывацыя ўвайсьці ў палітычную партыю. Але тады майце мужнасьць прызнаць, што тыя людзі, якія ідуць і робяць важную справу, яны могуць разьлічваць ня толькі на Вашу крытыку, але ўсё ж такі прызнаньне сымпатыі, нават калі Вы зьяўляецеся апанэнтам беларускай апазыцыі.
Сергей, Минск:
1. Все эти бойкоты не бойкоты, выдвижения не выдвижения - все это пустая говорильня. Поговорили и разошлись. Что конкретно делает оппозиция между выборами? Вот эти закончатся - и что?
2. Вообще, есть у вас программа - с чем вы идете к власти? За властью?
Анатоль Лябедзька:
Зайдзіце на сайт http://www.ucpb.org/. Там ёсьць прапрацаваныя праграмы, якія добрую экспэртную ацэнку слынных людзей, якія праводзілі рэформы і ў той жа Эстоніі, і Славеніі.
Василий:
Выскажите свое отношение к симбиозу деятельности Позьняка и полковника Борадача. На Ваш взгляд - их позиция, Вам как консерватору, понятна?
Анатоль Лябедзька:
Я не разглядаю Пазьняка і Барадача як нейкіх сіямскіх блізьнятаў, калі Вы гаворыце пра нейкую тоеснасьць іх пазыцый.
Што датычыць Барадача, я думаю, што ён у многім шчыры і нешта насамрэч хоча зрабіць. Але тое, што ён ўжо нагаварыў, прыводзіць яго ў становішча безь вялікага выбару. Яму застаецца толькі адно: апрануць фрэнч, адпусьціць бараду, як у Фідэля Кастра, пасадзіць свой урад, ці што там у яго ёсьць, у човен, спусьціцца па Мухаўцу і ў Белавескай пушчы стварыць партызанскі атрад. Вось тады гэта будзе рэальна нешта новае. А ўсё астатняе, пра што ён гаворыць, гэта ўсё напісана, сказана, зафіксавана ў многіх заявах, у многіх рашэньнях, – гэта ўжо паўтарэньне.
У БАрадача пэрспэктыва такая: альбо ён створыць нейкую чарговую недзяржаўную арганізацыю, як бы яе ні называлі, альбо трэба прапанаваць тое, што я, напрыклад, не гатовы на сёньняшні дзень.
Аб'яднаная грамадзянская партыя стваралася як структура парлямэнцкага тыпу, і я слаба сябе ўяўляю, напрыклад, Станіслава Багданкевіча з дубальтоўкай, у валёнках, дзе-небудзь у лесе. Мы выбралі такі шлях. Ён і вулічны, ён і парлямэнцкі.
Калі ў вас ёсьць мажлівасьць сабраць такіх людзей, якія могуць, як Фідэль кастра, падняць паўстаньне, дык я буду ставіцца да Вас зь велізарнай павагай.
Светлана,Минск:
Вот вы (ОГП) регистрируете кандидатов, потом снимаете. Хотите информировать людей. Так а о чем? Что вы собираетесь сказать людям?
Анатоль Лябедзька:
Сьвятлана, слухайце нас пасьля рэгістрацыі нашых сьпікераў. А скажам мы людзям прыкладна наступнае: Аляксандар Лукашэнка і яго сыстэма – гэта тупік, а выхад з тупіка – гэта вольныя выбары.
Выбары па стандартах АБСЭ – гэта ня толькі палітычная катэгорыя, гэта эканамічная, гуманітарная катэгорыя, гэта пытаньне бясьпекі. У нас ёсьць антыкрызісная праграма, праграма "Мільён новых працоўных месцаў", але ўсё гэта застанецца паперай, пакуль ня будуць вольнымі выбары ў Беларусі.
Як толькі яны адбудуцца, як толькі ў Беларусі будуць лічыць галасы, – прыйдуць перамен. Калі б у нас прайшлі выбары па стандартах АБСЭ, гэта азначала б, што са 110 месцаў прыкладна да 70 былі б прадстаўнікі апазыцыі. Калі б у нас быў сцэнар выбарчай кампаніі Расейскай Фэдэрацыі, гэта было б 20-30 месцаў для апазыцыі. Але ў нас не стандарты АБСЭ і нават не расейскі варыянт, і таму ў нас 110 месцаў – гэта прызначаныя дэпутаты.
Дмитрий Щигельский, Нью-Йорк:
Уважаемый Анатолий ! Я не приверженец ОГП, но то что Ваша партия реально обладает огромным интеллектуальным и экспертным потенциалом это факт. Вы лично человек хорошо образованный, умный да и политического опыта Вам не занимать, в связи с этим вопрос именно к Вам: какой (олигархический, советский, коммунистический, фашистский, либеральный и т.п.) режим построил Лукашенко ? Надеюсь на ответ по существу, а не уход в "авторитарный режим личной власти", уж Вы то прекрасно понимаете что это не ответ. Заранее спасибо, мне действительно интересно Ваше мнение по этому вопросу.
Анатоль Лябедзька:
У нас ёсьць тое, што можна ахарактарызаваць як "лукашызм", і, на мой погляд, гэта нэааўтарытарная ідэалёгія, і яна ў значнай ступені – заканамерная рэакцыя пераходнага пэрыяду. "Лукашызм" – ёсьць сумесь камунізму, фашызму, лацінаамэрыканскага папулізму.
Ці можна было гэтага пазьбегнуць? – Я думаю, складана.
Ці ў нас, ці ў іншай нейкай краіне яна ўсё адно была б рэалізаваная, таму што "лукашызм" – гэта такі "экспартны тавар", і мы бачым, што на яго ёсьць попыт на постсавецкай прасторы. Тыя ж самыя фільмы на НТВ, якія паказваюць зараз у Расеі, – гэта Беларусь 15-гадовай даўніны.
Эканамічны прэс, вось гэтыя штрафы – гэта тое, што было ў Беларусі 4-5 гадоў таму.
І можна чакаць, што заўтра ў іх будзе, нпрыклад, сьпіс невыязных, – як у нас 17 палітыкаў, адвакатаў, праваабаронцаў, журналістаў, якія невыязныя з краіны.
Таму я б ахарактарызаваў гэта такой тэрміналёгіяй, і тут ёсьць велізарны аб'ём працы для гісторыкаў, для палітолягаў. Для аналізу, таму што гэта не чыста беларуская зьява.
Владислав, Брест:
Анатолий, на предстоящии выборы 2012 ОГП идет с программой спикеров, которые как я понимаю будут призывать избирателя к бойкоту выборов и будут снимать свои кандидатуры. А что будет дальше после выборов, будет ли ОГП продолжать работу на тех округах где баллотировались кандидаты - спикеры, если да, то что это будет за работа?? Спасибо.
Анатоль Лябедзька:
Уладзіслаў, велізарная памылка – прывязваць кампанію "За сумленныя выбары без Лукашэнкі" толькі да выбарчага працэсу.
Мы якраз прапануем кампанію "За сумленныя выбары без Лукашэнкі" як альтэрнатыву таму, што зараз адбываецца ў краіне.
Мы супраць прызначэньня дэпутатаў прэзыдэнта, і мы лічым, што трэба распачынаць агульнанацыянальную кампанію. І пачынаць яе трэба цяпер, зараз, за тры гады да прэзыдэнцкай кампаніі.
Палітычная кампанія, зьвязаная з выбарамі ў Палату прадстаўнікоў ня ёсьць матывацыяй для людзей, каб яны чакалі нейкіх зьменаў. Ніхто не чакае гэтых зьменаў, таму што ніхто не ўспрымае Палату прадстаўнікоў як парлямэнт і як структуру, якая мае рэальныя паўнамоцтвы і ўладу.
Гэта зьвязваецца з прэзыдэнцкай кампаніяй. І лягічна пачынаць прэзыдэнцкую кампанію не за паўгады, а вось зараз і менавіта праз пастаноўку пытаньня аб зьменах у правілах правядзеньня выбарчай кампаніі.
На гэта і будзе скіраваная наша праца, а паралельна – гэта прасоўваньне пазытыўнай альтэрнатывы. Антыкрызісная праграма, праграма "Мільён новых працоўных месцаў", народная прыватызацыя.
Владимир,Минск:
Известно, что в ОГП в 2011-м прошёл внутренний аудит, т.е. некий внутренний опрос членов партии по деятельности партии.
1. Насколько он был массовым?
2. Какие наиболее актуальные вопросы он включал?
3. Какие ответы (по каким вопросам) были наиболее поучительными и приняты к действию?
Анатоль Лябедзька:
Так, аўдыт быў. Гэта было добрае рашэньне. Канешне, чытаць пра сябе непрыемныя рэчы і крытыку ня вельмі прыемна, але карысна. Мы з гэтага аўдыту зрабілі галоўнае: стратэгію дзеяньняў на бліжэйшыя тры гады, у тым ліку кампанія "За сумленныя выбары без Лукашэнкі".
Зьявіўся ў нас і такі прыярытэт, як гендэрнае пытаньне. Зараз мы спрабуем на практыцы рэальна зьмяніць імідж АГП, каб яна ўспрымалася пазытыўна ня толькі як структура, якая ведае, што рабіць у эканоміцы і з прапановамі для прадпрымальнікаў, але і партыя з жаночым тварам.
Аляксей,Горадня:
Правітанне Анатоль!
Не ведаў пра Вашую нядаўнюю сустрэчу у Горадні! Хацеў асабіста... Але.. Пытанні такія... АГП, у тым ліку і ў Гародні, удзельнічае ва ўсіх кампаніях. Нават у 2010 годзе у выбарах мясцовых Саветах дэпутатаў, наколькі я ведаю, партыя не удзельнічала, але кандыдатаў вылучалі. Анатоль, вы верыце у тое што робіце? Ці не пазбаўляеце вы сваіх так званых спікераў, палітычнай будучыні ў рэгіёнах? Калі яны здымуцца, ім наступны раз ніхто не паверыць з тых выбаршчыкаў, хто зараз яшчэ пакуль галасуе. Калі не адбылося моцнага кааліцыйнага рашэння аб байкоце, ці не варта даць сваім паплечнікам самім вырашаць, ісці да канца ці здымацца, як гэта было у 2010 годзе на мясцовай кампаніі? Больш таго, каб быць паслядоўнымі у сэнсе байкоту, Ваша партыя павінна зняць усіх сябраў камісіяў і назіральнікаў з выбараў. Ці не так?
Анатоль Лябедзька:
Было б зусім дрэнна, калі б мы ніякім чынам не рэагавалі на тое, што адбываецца вакол нас і з намі.
У 2004 годзе была выбарчая кампанія. Мы ў ёй прысутнічалі, з пазытыўнай альтэрнатывай, з праходжаньнем ад пачатку да канца, з галасаваньнем. Быў 2008 год. І ў першым, і ў другім выпадку напрыканцы нас білі граблямі па галаве. Навошта яшчэ трэці раз атрымоўваць тое самае?
Палітыка –– гэта сфэра дзейнасьці, калі нам трэба быць вельмі гнуткімі, рэагаваць на сытуацыю. Яна мяняецца. Нават 2008 год і сёньняшні дзень – яны розныя. У 2008 годзе быў моцны сацыяльны кантракт улады зь людзьмі, і іх мала нешта цікавіла, іх цяжка было падняць на нейкія дзеяньні, нават у сваёй галаве.
Сёньня іншая сытуацыя. І нам дапамагае крызіс. Таму сытуацыя мяняецца.
Я думаю, што сьпікеры АГП ня пойдуць і ня будуць удзельнічаць у выбарчай кампаніі і праз 4 гады, калі застануцца нязьменнымі правілы: і заканадаўства, і прымяняльная практыка. А вось калі мы даможамся зьменаў, дык гэта будзе наша перамога.
Я вось, напрыклад, перакананы, што калі сёньня ўлада зарэгіструе больш з чальцоў выбарчых камісій, дык гэта будзе ня дзякуючы пазыцыі, якую займаюць структуры на чале з Калякіным, Някляевым, Мілінкевічам і часткова БНФ, а дзякуючы нашай пазыцыі і БХД. Таму што мы іх больш палохаем. І калі будуць нейкія саступкі, дык яны будуць не таму, што ўлада сасьпела і захацела нейкіх перамен, а таму, што мы іх прымусілі гэта рабіць.
Петр Степанович,Слуцк
Скажите, почему вы начиная с 1992 года игнорируете мое предложение изменить систему управления и начать процесс разоружения.
Я предлагал и предлагаю и зарегистрирую себя кандидатом только потому, что вся оппозиция отказалась внести поправку в Закон о выборах.
"Народ и власть обязаны подписывать договор в день выборов" Договор есть документ для суда. Поэтому исполнять обещания предвыборные заставит суд. Никто не подпишет договор с кандидатом, который предложит начать войну. Поэтому начнется разоружение.
Дорогой Лябедзька не муцице воду, повторите слова Козулина. "Я отрабатываю заказ".
Я отвечу за вас. "Если я внесу такую поправку, меня перестанут финансировать, исчезнет оппозиционное движение. Никто не поидет на улицу, потому что улица не вернет ущерб. Человек поидет в суд и взыщет свой ущерб".
Пора перестать звать на запад где уличные беспорядки вошли в норму. Пора модернизировать родную Беларусь и показать пример другим.
Анатоль Лябедзька
Ведаеце, шаноўны Петр Сьцяпанавіч, я,відаць, яшчэ не дарос, каб уразумець, уцяміць Вашы прапановы.
НАЦДЭМ:
Добры дзень.
Скажыце калі ласка
1) як вы ставіцеся да ініцыятывы Барадача.
2) ці будзеце вы распаўсюджваць сярод насельніцтва інфармацыю, каб яно не пайшло на псэўдавыбары
3) як вы ставіцеся да будаўніцтва кітайскага парку на Беларусі.
Анатоль Лябедзька:
2) Кожны сьпікер будзе заяўляць, што рабіць выбарцам. І message наступны: "Ня ўдзельнічайце ў псэўдавыбарах". Але вас будуць прымушаць. Вас, як быдла, пагоняць на выбарчыя ўчасткі: каго, прыцягваючы морквай, каго – бізуном.
Калі вас прымусяць – прагаласуйце супраць усіх.
Вось тыя людзі, якія сьвядома не пайшлі галасаваць, альбо якіх прымусілі, і яны прагаласавалі супраць усіх, гэта і ёсьць чальцы кампаніі "За сумленныя выбары без Лукашэнкі". І мы зь імі гатовыя далей працаваць.
3) Я ня супраць кітайцаў, але я катэгарычна супраць кітайскага парку. Усё гэта закрыта, усё гэта карупцыйна і ўсё гэта настолькі цьмяна, настолькі непразрыста, што выклікае адны толькі пытаньні. Мы павінныя бараніць сваіх людзей, незалежна ад таго, хто квапіцца на іх інтарэсы: ці гэта кітайцы, ці гэта мясцовыя чыноўнікі.
Алесь Раткевіч
Пра якія "выбары" можа ісці гамонка?Пра які ўдзел невядома ў чым?Я ўжо неаднаразова выказваў сваю думку,а вам гэта ўсё да лямпачкі!Няўжо вам не хапіла прэзідэнцкага перапалэха ў дзясятым годзе? Не ведаеце як дайсці да народа? Спытайце ў Малярчука Уладзіміра з Вілейкі. Ён шлях да народа ведае і на мой погляд шлях гэты вельмі эфектыўны. Пойдзеце па гэтым шляху,народ вас зразумее,а прымеце ўдзел у вераснёўскай шумісе страціце апошняе што засталося, Не нагадвайце народу тое, што баццам бы ў нас існуюць нейкія там выбары!
Анатоль Лябедзька:
Алесь, давайце слухаць адзін аднаго.
Я Вас пачуў, і ў нас абсалютнае супадзеньне пазыцый: мы таксама лічым, што няма выбараў, няма мажлівасьці зрабіць сьвядомы выбар, няма парлямэнту. У нас 110 чыноўнікаў, а Палата прадстаўнікоў ёсьць ня што іншае як аддзел Адміністрацыі Лукашэнкі.
Аналіз у нас аднолькавы, а вось пытаньне: што рабіць? Проста ігнараваць і сядзець на канапе – гэта камфортна і гэта можа прыняць нейкі шараговы грамадзянін Беларусі, а актывіст палітычнай партыі ня можа дазволіць сабе такога камфорту. Ён павінен ісьці і выкарыстоўваць гэту магчымасьць.
У нас у кожнага сьпікера будзе 5 хвілінаў на тэлевізіі, 5 хвілінаў на радыё і нейкі кавалак месцаў газэце. І мы павінныя гэта выкарыстаць. Таму што ёсьць розныя людзі. Не такія, як Вы, якія разумеюць сытуацыю. А ёсьць тыя, хто паміж уладай і апазыцыяй, і зь імі мы павінныя працаваць і на іх скіроўваць наша пасланьне.
Да таго ж, нам мала канстатаваць праблемы. Нам трэба аб'ядноўвацца, каб іх вырашаць.
Мы зьвяртаемся і да Вас пэрсанальна: далучайцеся да кампаніі "За сумленныя выбары без Лукашэнкі".
CBETA:
Калi ад вас асабiста i ад АГП будзе якi пазiтыўны вынiк вашай дзейнасьцi? Па справах судзяць лiдэра партыi.
Толькi цяпер, калi НАРОД пачаў крычаць -- Выбараў няма, апазiцыя згадзiлася з гэтым. Народ не пойдзе за лгунамi...
Цi хвалюе ВАС сапраўды лёс Беларусi i беларусаў?
Анатоль Лябедзька:
Ведаеце, не крычыць народ "Выбараў няма!" Пасьля выбарчай кампаніі 2008 году калі 70 адсоткаў людзей, згодна з апытаньнямі, якія рабілі і НІСЭПІ, і іншыя, заявілі, што выбары былі і яны сумленныя. Вось гэта праблема, паважаная Сьвятлана. І наша задача падчас гэтай кампаніі – праз нашых сьпікераў, праз наша зьняцьцё, праз нашу працу на вуліцах зьнізіць гэтую плянку. Калі будзе ня 70, а будзе 50, а яшчэ лепш 3- ці 40 адсоткаў людзей, якія скажуць, што была сумленная кампанія, тады гэта будзе посьпех. Далучайцеся да справы! Хопіць нам канстатаваць тое, што актыўныя людзі і так ведаюць. І мы гатовыя Вас вылучыць сьпікерам. І скажыце ўсё, што вы лічыце патрэбным: пра выбары, пра іх несумленнасьць, пра карупцыю, пра тое, што адбываецца ў краіне. Калі ласка! Набярыцеся мужнасьці і выйдзіце на тэлеэкран і ў радыёэтэр зь яснай прамовай, і, можа, Вы гэта скажаце лепш за мяне, за нашых сяброў. Мы будзем толькі радавацца.
Вінцэсь,Віцебск:
У 1994 г. Вы былі ў камандзе Лукашэнкі, потым здрадзілі яму, потым падтрымоўвалі ў 2010 г. Ярашука, які здрадзіў тым, якія верылі й галасавалі за яго.Ці ўсьведамляеце Вы, што такой палітыкай робіце больш шкоды для Беларусі? Як Вы ставіцеся да калабарантаў?!
Анатоль Лябедзька
Калі б я здрадзіў сваім прынцыпам, сваім каштоўнасьцям, дык я б успрыняў Вашу крытыку цалкам у поўным аб'ёме, шаноўны Вінцэсь. А я ні ў чым ня здраджваў. Я сваю пазыцыю як меў у Вярхоўным Савеце 12-га кліканьня, – адкрыйце стэнаграму: і мне ня сорамна ні за адно галасаваньне, якое там было, гэта былі прынцыповыя галасаваньні, – так і ня страчваў яе ніколі.
Што датычыць Ярашука, дык я наогул ня ведаю, пра што ідзе размова, у якім кантэксьце. З павагай стаўлюся да гэтага чалавека: ён робіць сваю справу, працуючы зь незалежнымі прафсаюзамі. А што да шкоды ці карысьці – толькі час і гісторыя адкажа на гэта пытаньне: што я прыношу, і Вы прыносіце, і ўсе астатнія…
Лявон
Добры дзень, спадар Лябедзька.
Чаму Вы, адсядзеўшы пад следства ў адзін час з усімі "декабристами", пасля вызвалення так і ні разу не наведаліся да дых, хто застаўся ў засценках? Напрыклад, да таго ж Паўла Севярынца, наведванне якога дазволена ў любы дзень?
Анатоль Лябедзька
Спадар Лявон, вы ж разумееце, што справа толькі пра Севярынца і ідзе. Я ж не магу наведацца да Статкевіча ці Дашкевіча. Хаця да Дашкевіча ,калі ў яго была вельмі складаная сытуацыя, я выяжджаў зь людзьмі разам і стаяў там каля калёніі з расьцяжкамі і выказваў зь ім салідарнасьць.
З Паўлам Севярынцам была ўжо дамова, і я практычна там амаль быў, але так здарылася, што не сустрэліся праз пэўныя акалічнасьці, хаця ў нас ёсьць мажлівасьць кантактаваньня праз тэлефонную сувязь. Ён некалькі разоў дасылаў свае пасланьні, смс-кі, там што сувязь існуе, але, на жаль, "ужывую"ня бачыў яго…
Я канешне пагаджаюся, што няблага было б і палітыкам, і тым, хто сядзеў і не сядзеў, да Паўла езьдзіць, калі ёсьць такая мажлівасьць.
Alexey:
Анатоль, а как Вы вдруг из коммуниста (комсомол) стали демократом?
Расскажите, когда вы это поняли и осознали
Анатоль Лябедзька:
З камсамольцаў дэмакратамі сталі мільёны людзей, таму што быць у Савецкім Саюзе і ня быць камсамольцам – гэта было нейкае вельмі, відаць, рэдкае выключэньне.
У арміі мяне прынялі нават кандыдатам у партыю, але, зноў жа, не таму, што ў мяне было нейкае жаданьне, а таму, што прыйшла разнарадка, і ня больш за тое.
Я ніколі не працаваў ні ў камсамоле, ні ў камуністычнай партыі ні на якіх пасадах: я нават ня быў сакратаром школьнай арганізацыі. Абсалютна. Але падчас першай выбарчай кампаніі мяне падтрымалі і камсамольцы, і беспартыйныя ў Ашмянах. Дзякуючы іх падтрымцы я стаў дэпутатам Вярхоўнага Савета 12-га скліканьня.
Дарэчы, падчас выбарчай кампаніі ў нас была вельмі выразная антыкамуністычная праграма, якую падтрымалі адразу ў першым туры 74 адсоткі выбарцаў. Гэта быў 1990 год, у Ашмянскай выбарчай акрузе.
Віталь:
Як на Ваш погляд, ці можна назваць той дзяржаўны строй, які збудаваў Лукашэнка ў Беларусі - Асвечаная абсалютная манархія? А беларусаў падданымі манарха, а не грамадзянамі?
Анатоль Лябедзька:
Я трымаюся сваёй пазыцыі, што ў нас зараз дамінуе ідэалёгія "лукашызму", якая зьяўляецца такім сымбіёзам і ўвабрала ў сябе нешта і з камунізму, і з фашызму, і з лацінаамэрыканскага папулізму.
Гэта пэрсаналісцкая ўлада. Галінаў улады не існуе. І суд, і парлямэнт зьяўляюцца аддзеламі Адміністрацыі Лукашэнкі.
Гэта вельмі небясьпечна і для нас павінна быць прыкра, таму што гэта ў Беларусі. Гэта тое, што стрымлівае, а не разьвівае.
Я думаю, што сам Аляксандар Лукашэнка доўгі час пазыцыянаваў сябе як лідэр сіл рэваншу на постсавецкай прасторы. Яго палітыка была скіраваная на постсавецкую прастору хутчэй ,чым на Беларусь. Беларускімі праблемамі ён заняўся ўжо ў апошні час, прымусова, – калі страціў мажлівасьць атрымаць шапку Манамаха ў Маскве.
Кнэхт:
Вітаю, Анатоль!
Тут ужо прангучала довалі цікавае пытанне, адносна таго, як на Ваш погляд могуць развівацца падзеі ў Беларусі ў бліжэйшай будучыні? Ці не здаецца Вам, што зараз у Беларусі рэалізуецца такі самы план, які быў выпрабаваны ў Польшчы, спачатку рукамі Лукашэнкі раздушыць нацыянальныя беларускія палітычныя сілы, якія гатовыя стаяць у абароне суверэннасці і незалежнасці Беларусі, пазней рукамі набліжаных прыбраць яго самаго, а пасля прыбраць набліжаных і паставіць сваіх, тым самым узяўшы Беларусь пад абсалютны кантроль?
Анатоль Лябедзька:
Тут, як кажуць, ёсьць дзьве навіны: адна – прыемная, а другая – кепская.
Прыемная – што за гэты час, насуперак дзеяньням Лукашэнкі, пераважная большасьць людзей у Беларусі захацела жыць у сваім доме, а не ў камунальнай кватэры, і сацыялёгія гэта фіксуе. На ясна сфармуляванае пытаньне: "Вы за тое, каб Беларусь увайшла ў склад Расейскай Фэдэрацыі" пазытыўна адказвае 5-6 адсоткаў. І гэта ёсьць вялікая заваёва: і палітычнай апазыцыі, і грамадзянскай супольнасьці, і незалежнай прэсы, – усіх тых, хто выступае за незалежнасьць і сувэрэнітэт Беларусі.
Разам з тым -- тым, што ў апошні час Лукашэнка пагоршыў стасункі з Эўропай, ён стварыў вялікія праблемы для сябе. Арыентуючыся выключны толькі на Расею, на залежнасьць ад расейскіх энэрганосьбітаў, на залежнасьць выключна ад расейскіх рынкаў збыту тавараў, – канешне, ён паставіў пад пагрозу эканамічны сувэрэнітэт. А тут дыстанцыя паміж адным і другім вельмі кароткая.
І Лукашэнка таксама, відаць, гэта разумее, бо ў бягучым годзе з заплянаванай прыватызацыі 17 прадпрыемстваў не было прыватызавана ніводнага. Чаму? – Таму што ў Чырвоным доме пралічылі, хто можа стаць уладальнікамі гэтых 17 прадпрыемстваў. Гэта расейцы. А што гэта азначае? – Гэта азначае, што Лукашэнка губляе кантроль. На гэтых прадпрыемствах ня будзе намесьніка дырэктара па ідэалягічнай працы. На гэтых прадпрыемствах ня будзе куратара з Камітэта дзяржаўнай бясьпекі. Яны ня будуць вылучаць квоту ў 100 ці 200 чалавек на сьвята 3 ліпеня. Там усё памяняецца.
Лукашэнка, губляючы эканамічны кантроль, губляе і палітычную ўладу. Ён гэта разумее.
Зараз у ягоных плянах зрабіць іншы варыянт "мяккай прыватызацыі": вось гэтыя прадпрыемствы аддаць беларускаму бізнэсу. І тут ёсьць плюсы і мінусы: добра, што беларускаму бізнэсу, але дрэнна тое, што на гэтых прадпрыемствах нічога ня зьменіцца. Тут застанецца і намесьнік дырэктара па ідэалёгіі, і куратар з КДБ, і колькі патрэбна людзей з прадпрыемства – будуць вылучаць на імпрэзы з удзелам Аляксандра Лукашэнкі.
Так што пытаньне, якое Вы ўздымаеце, яно вельмі актуальнае сёньня, але спрагназаваць, як будуць разгортвацца падзеі, вельмі складана.
liashkou_a,Добруш:
2) Які з трох сцэнараў байкоту (якія выкладзеныя ў маім блогу на Livejournal - http://liashkou-a.livejournal.com/321593.html) вы падтрымліваеце? Альбо ў Вас іншы сцэнар, тады які?
Анатоль Лябедзька
Мы прагназуем, што пры добрым раскладзе мы можам мець недзе 50 сьпікераў з усіх абласьцей і горада Менска. Па Добрушы зараз ня памятаю, але калі ў Вас ёсьць жаданьне далучыцца да супрацы і быць адным са сьпікераў, мы гэта пытаньне вырашаем і гаворым, што яно не палітычнае. Гэта не азначае, што Вы павінныя назаўсёды ўступіць у шэрагі АГП, –гэта больш тэхнічнае пытаньне.
Мы зацікаўленыя, каб моцныя людзі прыходзілі і выконвалі гэту сьпікерскую функцыю: данясеньне пасланьня да людзей.
Дарэчы, мы зьвярнуліся да ўсіх: і да тых, хто ў апошні час вельмі шмат крытыкуе апазыцыю і гаворыць, што ў іх нешта ёсьць, нейкая таямніца ў іх партфэлі. Мы гаворым: "Вось выкарыстайце вашу таямніцу. Прыйдзіце да людзей і агучце свае намеры і пляны". І вымушаны сказаць, што толькі адзін, Юрась Хашчавацкі, наш знакаміты кінарэжысэр, прыйшоў і сказаў: "Калі трэба я гатовы". А ўсе астатнія спаслаліся: на тое, што апазыцыя не кансалідаваная, што час ня самы лепшы, – знайшлі што сказаць, каб абгрунтаваць сваю пазыцыю.
Я думаю, што зараз трэба "выходзіць на пярэдні край".
Ня так істотна зараз, які – першы, другі ці трэці варыянт байкоту, – для нас самае галоўнае зараз гэта кампанія "За сумленныя выбары без Лукашэнкі", якая можа рэальна прывесьці да пераменаў у Беларусі.
І ніхто за нас гэта ня зробіць, не прынясе на сподачку. І вам, і ўсім астатнім слухачам Радыё Свабода я кажу: дзьверы Аб'яднанай грамадзянскай партыі адчыненыя.
Вэб-рэдактар:
Нагэтым прыём пытаньняў скончаны. Дзякуй усім, хто браў удзел у онлайн-канфэрэнцыі
Анатоль Лябедзька:
Хачу падзякаваць рэдакцыю за арганізацыю гэтай онлайн-канфэрэнцыі.
Мажліва, пасьля яе мы станем крыху лепш разумець адзін аднаго і, можа, пойдзем разам, у адной калёне, "За сумленныя выбары без Лукашэнкі".
Обсудить новость на Форуме