12:00 04.01.2013 | Все новости раздела "Объединенная Гражданская Партия"
Год скандалов и нереализованных возможностей
30 Декабря 2012, 15.56 | Салідарнасць |
Председатель Объединенной гражданской партии Анатолий Лебедько называет 2012-й — годом политической зебры.
— Если говорить о политической составляющей, то главным событием этого года была избирательная кампания, — отметил лидер ОГП в беседе с корреспондентом «Салідарнасці». — При общей депрессии и малом интересе к этой кампании об этом событии узнали миллионы людей в стране.
По мнению политика, значимость кампании в том, что это был своего рода референдум доверия к власти, который она провалила.
Политический обозреватель Александр Класковский вспоминает ряд событий, которые остались в памяти как политически ангажированных людей, так и обывателей.
— Растрэл Канавалава і Кавалёва — гэта быў шок для грамадства. Думаю, для ўладаў непрыемным адкрыццём стала тое, што паводле сацыялагічных апытанняў большасць беларусаў не прынялі паспешлівага растрэлу пасля такой дастаткова цьмянай гісторыі, — рассказывает аналитик. — То бок беларускае грамадства шмат у чым перарасло ўладу. І гэта відавочна адзін з такіх сігналаў, што гэтая ўлада з уяўленнямі пра закон, пра права, пра пакаранне выглядае несучасна.
Скандальная история со шведским плюшевым десантом, как считает аналитик, не могла привести к демократизации Беларуси, а скорее еще больше обострила отношения между официальным Минском и Западом.
— Быў цэлы шэраг канфліктных сітуацый ці сітуацый такога казуснага кшталту. Можна прыгадаць і дэмарш амбасадараў Еўразвязу, якія з’ехалі на пару месяцаў, высылку шведскага амбасадара. Але хутчэй гэта былі падзеі, якія не вырашылі важныя, набалелыя для Беларусі праблемы. Можна сказаць, што гэта быў год нерэалізаваных магчымасцяў. Калі б, напрыклад, беларускія ўлады пераступілі цераз сябе і выпусцілі палітвязняў, гэта магло б адразу даць штуршок да паляпшэння дачыненняў паміж Беларуссю і Захадам.
У 2012 годзе ўлада ўзняла на шчыт лозунг мадэрнізацыі. Лукашэнка пачаў гаварыць, нібыта ён начытаўся канспектаў брусэльскага дыялогу аб мадэрнізацыі. Аднак сядаць за адзін стол з ініцыятарамі гэтага дыялогу афіцыйны Мінск не захацеў. Калі б улада пераступіла цераз сябе і запусціла эканамічныя рэформы – мадэрнізацыю ў шырокім сэнсе, гэта магло б прывесці да значных зменаў, да лепшага ў эканоміцы. Не адразу, але гэта заклала б пэўны падмурак для прагрэсу ў перспектыве. На прыкладзе мадэрнізацыі яскрава бачна, калі нібыта добрыя намеры, але ўлада хапаецца за пугу, падпісваецца скандальны дэкрэт № 9, які некаторыя назвалі прыгонным правам. Вось гэта паказвае, што ўлада праз сваю ментальнасць, праз свае аўтарытарныя замашкі не можа адэкватна адказваць на выклікі часу. На жаль, гэта не станоўчы вынік, калі падводзіць палітычныя вынікі году, — заключает Александр Класковский.
Политолог Валерий Карбалевич главным событием в политической жизни Беларуси в уходящем году считает выборы в Палату представителей.
— Парламентская кампания показала, что выборы не воспринимаются в Беларуси как политическое событие, которое на что-то влияет. Президент отрегировал на итоги выборов проявлением большой политической активности, стал появляться на телеэкране почти каждый рабочий день. Он посещал предприятия, проводил совещания, ругал кого-то.
В копилке политических итогов года, по мнению Карбалевича, дипломатическая война с Евросоюзом в конце зимы и продолжение субсидирования белорусской экономики Россией.
— В обществе росло недовольство социально-экономическим положением: зарплатой, ценами. Напряженность в трудовых коллективах кое-где выливалась в конфликты и массовую трудовую миграцию, что и побудило Лукашенко издать специальный декрет, чтобы запретить увольнение в деревообрабатывающей промышленности. Если характеризовать атмосферу в обществе – это бесперспективность, апатия, неверие, что может произойти что-то позитивное.
Обсудить новость на Форуме