00:15 14.03.2008 | Все новости раздела "Белорусская социал-демократическая партия (Грамада)"
ЖАНЧЫНА-ЛЕГЕНДА
Яна пайшла да амбасадара адной з самых магутных дзяржава свету. Не стала казаць пра дыктатуру дэмакратыю, а выдыхнула: «Кал н памрэ, я памру таксама, бо не змагу без яго жыць». Уладзмер Някляе — пра ¶рыну Казулну (Сабалескую).
Яе муж, палтвязень, аб’яв галадоку, патрабуючы, каб пытанне пра ягоную крану, дзе найпершым каштонасцям названыя чарка ды скварка, было разгледжана Радзе бяспекi ААН. Кал гэтага не станецца, н дагаладаецца да смерц.
Муж галада тыдзень, друг, трэц, чацврты, пагроза смерц стала рэальнай. Хтосьц гаворва яго спынць галадоку, нехта чака, кал н памрэ.
Ведаючы ягоны характар, яна разумела, што н сканае, але ад свайго не адступiцца. Трэба было яго ратаваць.
Яна пайшла да амбасадара адной з самых магутных дзяржава свету. Не стала казаць пра дыктатуру дэмакратыю, а выдыхнула: «Кал н памрэ, я памру таксама, бо не змагу без яго жыць».
Амбасадар адной з самых магутных дзяржава свету, мусбыць, веда, што такое насамрэч сць чалавечыя каштонасц. ±н накрава свайму раду дакумент, у якм абгрунтава тэрмновую неабходнасць разгляду Радзе бяспекi ААН таго пытання, на якм настойва палтвязень, што было зроблена.
Палтвязень спын галадоку.
Жанчыну, якая ратавала ад смерц свайго каханага, 27 лютага 2008 года пахавал на моглках у всцы Тарасава пад Менскам. З гэтага дня нас з’явлася месца, да якога се кожны, хто каха кахае, можа прынесц кветк.
Гэта сць тое, што можа стаць легендай. А мя жанчыны з гэтай легенды –¶рына Казулна, да шлюбу – Сабалеская.
Уладзмер Някляе,
Готлянд, 8 сакавка
, 11 сакавiка 2008
Обсудить новость на Форуме