14:15 23.04.2008 | Все новости раздела "Белорусская социал-демократическая партия (Грамада)"
Сяргей Дубавец. Беларускае золата
Ня с, што блшчыць, але тое, што здабыта Беларус, бясспрэчна, – золата.
Нчога ня маю супраць замежных гранта. Нават кал нехта х праядае альбо будуе за х сабе дом. На здарое. Людзям павнна быць добра.
Адзн мой прыяцель абураецца, што замежныя радыстанцы перадаюць ня тое, што мусла б працаваць на дэмакратыю Беларус. Маля, як жа так! Грамадзкае рады на грамадзкя грошы павнна служыць нтарэсам грамадзтва. Але, адказваю, гэта не грамадзкае рады, гэта не грамадзкя грошы. Гэта гранты. А гранты справе дэмакратычных перамен – грошы фантомныя. ¶ тыя, хто х дае, гэта разумеюць.
Дэмакратычныя слы атарытарнай кране, пакуль яны фнансуюцца тольк фантомным грашыма, таксама фантомныя. У Беларус як краны з дэмакратыяй няма фнансавых дачыненьня. Беларускя грошы рэальна працуюць на падтрымку атарытарызму, а “амэрыканскя” разыходзяцца, “не дасягнушы зямл”.
Тольк кал беларускя грошы запрацуюць на дэмакратычныя перамены, гэтыя перамены стануць рэальнасьцю.
Гэта немагчыма, бо бзнэс пад гнтам? Але дэмакратычныя слы, па вялкм рахунку, снуюць на тое, каб пераадольваць гэты гнт. Кал яны дадуць грамадзкасьц справаздачу, што бюджэце арганзацы доля беларускх грошай павялчылася на трацну, усе будуць ведаць, што працэс дзе спадзевы на перамены ня марныя.
Павал Казанэцк неяк распавяда мне, што часы “Салдарнасьц” Польшчы нводнае падпольнае выданьне не распасюджвалася бясплатна. Бывал выпадк, што распасюднк нелегальнай “Газэты Выборчай” атрымлва год турмы. Згадзцеся, зусм ня тое, што сядаць за брыдкаслое. Прынамс ведаеш, што сядзш не за фантомную правну. У Беларус сньня акурат тая сытуацыя – зарэгстраваць новую газэту ц арганзацыю афцыйным парадку немагчыма. Проста немагчыма с.
Гранты – эфэмэрныя грошы. Яны “нчые”. Яны могуць быць карысным, кал становяцца бонусам да беларускх грошай. Але сньня яны, у найлепшым выпадку, – бонус да голага энтузязму таму неэфэктыныя, бо не даходзяць да глебы, затрымлваюцца паветры кшэня ня маюць цаны рэальных грошай. Урэшце, яны дыктуюць адпаведную фнансавую флязофю, пад уплывам якой беларускя грошы, што трапляюць у справу, успрымаюцца як эфэмэрныя, нават больш чым эфэмэрныя. Лчыцца, што х у прынцыпе ня можа быць дастаткова, а таму выкарыстоваць х неяк сорамна гаварыць пра гэта – несалдна. Так страчваецца маты спрычыненасьц народу да перамен.
Тым ня менш, ус, што н робцца для дэмакраты, робцца за грошы. Бо нават самы “чысты” энтузязм, што выводзць змагаро на акцыю, патрабуе дамоленасьц праз смс, нтэрнэт ц лтк (мзэр, але не бясплатна), экпрок сцягам транспарантам (матэрыялы таксама не даюцца “за так”), харчаваньня, цяплейшай куртк г.д. Вы зял з заробку ц са стыпэнды, вы зял бацько ц з уласнай пэнс? Вы лчыце нявартым пра гэта вогуле гаварыць? Але вы нвэставал дэмакратыю гэтым зрабл яе блжэй. ¶нвэстуеце болей, угадаеце дэмакратычную арганзацыю з найлепшым патэнцыялам, створыце сваю – атрымаеце болей дэмакраты.
Адзн малады чалавек паведам, што выходзць з Акрэсьцна дванаццаты раз. Малайчына, хлапец. Але – што ты там выседзе для свай краны для дэмакраты? ¶ншая актывстка перад судом выказала аптымзм: “Думаю, ус будзе добра, дадуць штраф адпусьцяць”. Штраф будзе аплочаны “эфэмэрным грашыма”, што сам учынак зробць эфэмэрным. “Ус будзе добра”... А на справе атрымлваецца – няк.
Нашы змагары навучылся праходзць жорсткя выпрабаваньн турмах, на хм, на сутках. Гэта сапрады нямала. Але гэты этап пача задожвацца. Выпускнкам Акрэсьцна пара станавцца абтурыентам рэальнай эканомк, рэальнага жыцьця рэальнай Беларус. Навык той школы м яшчэ спатрэбяцца.
Сньня для любой апазыцыйнай структуры важней за праграму (у х ва сх праграма больш-менш адна – дэмакратычныя перамены), за нутраныя разборк вулчныя акцы –выпрабаваньне глебай. Кольк беларускх грошай можа сабраць зарабць свай легальнай ц нелегальнай дзейнасьцю суполка – стольк яна каштуе. Бонусы ня лк.
Што да бзнэсу, як “бацца даваць”, дык сказана: “Народ перамог страх”. Ц с ж не перамог?.. Можа быць, у гэтым пераадоленьн бояз бзнэса даць на дэмакратыю, у гэтай гатовасьц рызыкаваць – сьць прары з фантомнага рэальнае жыцьц? Але хто тут мусць зрабць першы крок?
Часам пытаюся нашых дэмакрата: чаму не бераце грошы на дэмакратыю людзей? – Не дадуць! – А вы прасл? – Што прасць, марная справа... Як у тым анэкдоце: А што, можна было?..
Сяргей ДУБАВЕЦ
Обсудить новость на Форуме