23:15 10.01.2009 | Все новости раздела "Белорусская социал-демократическая партия (Грамада)"
Не той чалавек
Прызначэнне Наталлі Пяткевіч на пасаду першае намесніцы кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта – шэфа ідэалогіі расчаравала тых, хто чакаў пераменаў у культурнай палітыцы рэжыму.
У кулуарах абмяркоўваліся і іншыя кандыдатуры, з якімі звязваліся надзеі на спыненне саветызацыі, русіфікацыі і аслабленне татальнага ідэалагічнага кантролю, што нязменна былі асноўнымі мэтамі лукашэнкаўцаў.
Пяткевіч не той чалавек, каб мяняць гэты курс. Яна створаная гэтай сістэмай, абавязаная сваёй кар’ерай яе творцу. Без яго яе б не было. Калі А., ці Б., ці В. былі да яго і будуць пасля яго, П. абавязаная яму. Малаімаверны такі збег абставінаў, каб гэткі чалавек бачыў нацыянальны інтарэс у паступовым дэмантажы сістэмы, якая спутала Беларусь. Сістэмы, заснаванай на рэжыме асабістай улады, адсутнасці падзелу ўладаў, свабоды слова, сістэматычных фальсіфікацыях на кожным узроўні і дэвальвацыі нацыянальнай культуры.
Ніхто ніколі не чуў ад гэтай моднай дамы ні слова па-беларуску.
Так, яна безумоўна імкнецца да мадэрнізацыі сістэмы кіравання – разумеючы, што ад таго залежыць самазахаванне – і нават праводзіла пэўныя эфектыўныя рашэнні на сваёй ранейшай пасадзе. Некаторымі з іх, дарэчы, яна заслужыла непрыязь да сябе ў народных масах, амаль роўную непрыязі да Ярмошынай.
На пасадзе міністра замежных ці ўнутраных справаў, генеральнага пракурора ці кіраўніка Камітэту дзяржаўнай бяспекі Пяткевіч магла б стаць прагрэсіўным кіраўніком, які мадэрнізаваў бы дзейнасць гэтых інстытутаў.
Але на пасадзе ідэолага Пяткевіч будзе аздараўляць маразм.
У год, калі рэжыму крытычна бракуе даляраў, гэта асабліва адказнае заданне.
Барыс Тумар, 10 студзеня 2009
* * *
Ідэалогія ў руках жалезнай лэдзі
Прэзідэнцкі сайт , што першай намесніцы сп. Макея «даручана ўзяць пад свой кантроль усю ідэалагічную работу ў краіне, якая ёй добра вядома» (праца ці краіна? :)
Даючы наказ Наталлі Пяткевіч, Лукашэнка міжволі красамоўна ахарактарызаваў стан гэтай самай працы: «Ніякага фармалізму, ніякай балбатні, як гэта бывае на адзіных днях інфармавання. Гэта горш, чым наогул нічога не рабіць!».
Зразумела, што высокае начальства турбуюць не канцэптуальныя шуканні. З пракіслага вінегрэту пад маркай дзяржаўнай ідэалогіі нічога людскага не зробіш. Трэба думаць, як чыста канкрэтна выкручвацца перад насельніцтвам ў сітуацыі крызісу, ды ствараць для Захаду карцінку нейкай грамадскай адлігі, большай талерантнасці да іншадумства.
Тым часам аперацыю «Дэвальвацыя» прапагандысцкі апарат бяздарна праспаў. У першыя дні новага года дзяржаўныя медыі проста тупа маўчалі. А потым пачалі трактаваць балючую тэму так, што лепей бы ўжо, мусіць, сапраўды маўчалі.
Дарэчы, Пяткевіч зоймецца і медыйнай сферай. Лукашэнка звярнуў ўвагу на тое, што "тут намеціўся нейкі спад, калі не сказаць застой у асобных СМІ". (Моладзь кажа трапней: адстой :)
Тэстам жа ў вачах Еўрасаюза для новай ідэалагічнай начальніцы (юрысткі, дарэчы) стане, бадай, лёс (ці, калі хочаце, ступень брутальнасці пры ўжыванні) новага закона аб СМІ. І асабліва — гіпатэтычнай пакуль што пастановы пра інтэрнет.
Прыняты летась медыйны закон набывае моц 8 лютага. Там, нагадаю, ёсць палажэнне, што «парадак распаўсюду прадукцыі сродкаў масавай інфармацыі, якія распаўсюджваюцца праз глабальнае камп’ютарнае сеціва Інтэрнет, вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь».
Карацей, да 8 лютага наверсе , ці прымаць тую пастанову наконт сеціва, а калі прымаць, то ў якім выглядзе.
У лістападзе летась на знакамітым (разгул дэмакратыі! :) я акурат назаляў гэтымі пытаннямі памочніку прэзідэнта Усеваладу Янчэўскаму. Той урэшце заявіў: ва ўладзе яшчэ падумаюць, ці патрэбен такі нарматыўны акт. Ён таксама даў зразумець: кампрамісным варыянтам можа стаць добраахвотны парадак рэгістрацыі інтэрнет-выданняў.
Але і тут імаверныя пасткі. Напрыклад, могуць абкласці незарэгістраваныя рэсурсы чырвонымі сцяжкамі (кшталту: нельга займацца рэкламнай дзейнасцю). І тады праз не хачу давядзецца пілаваць па дакумент у Мінінфарм!
Увогуле ж новы закон аб СМІ багаты на воўчыя ямы: татальная перарэгістрацыя папяровай прэсы, драконаўскі парадак акрэдытацыі і г.д.
Летась Наталля Пяткевіч, дарэчы, актыўна лабіравала гэты закон. І ў парадку заспакаення «нячэсных» пісак таксама : пастанова пра інтэрнет, магчыма, з’явіцца толькі ў тым выпадку, «калі ўзнікне вострая патрэба».
Наўрад ці сам закон адкруцяць назад. Хаця — дару ідэю :) — во гэта быў бы моцны крок перад брусельскім залікам (у красавіку ЕС будзе падводзіць вынікі паўгадавога прыпынення візавых санкцый)!
Болей імаверныя, аднак, дробныя саступкі напаказ Еўропе, пэўная тактычная паблажлівасць да «нячэсных» СМІ.
У нас жа ўлада дзейнічае «па паняццях». Закон што дышаль. Хіба адсутнасць закона пра інтэрнет перашкодзіла пасадзіць Андрэя Клімава за публікацыю ў сеціве? Цішком пасадзілі, потым гэтак жа знянацку выпусцілі, калі пачаліся гульні з Еўропай. А па якім, скажыце, законе выкідалі непажаданую прэсу з каталогаў і саюздрукаў? Як левая нага захоча...
Душылаўку ў нас могуць зладзіць, паверце, аднолькава эфектыўна як пры новым, так і пры старым законе аб СМІ. Усё вызначае палітычная мэтазгоднасць.
Цяпер — трэнд адлігі. Так што, магчыма, не будуць рэзаць пры перарэгістрацыі, пусцяць у каталогі ды кіёскі яшчэ жменьку газет. Мо’ нават воўк у лесе здохне — і «Белсат» у нас легалізуюць :)
Але варта сапсавацца дыялогу з Бруселем — і ўвесь гэты нібыта лібералізм будзе скамечаны жалезнай рукой.
Аляксандр Класкоўскі , 9 студзеня 2009
Обсудить новость на Форуме