Дэмарганізацыі і палітычны крызіс 2020: перавага ўльтыматыўных пазіцый
Прычым правячае кіраўніцтва спрабуе зняць з парадку дня ўльтыматыўныя патрабаванні і часам робіць пэўныя саступкі – прыпыняе сілавыя разгоны (але потым аднаўляе), вызваляе асобных палітвязняў (але затым знявольвае новых) і абяцае новыя выбары (але пасля канстытуцыйнай рэформы).
Каардынацыйная рада: хаб аўтаномных ініцыятыў і новых лідараўСябра прэзідыума КР Павал Латушка пасля выезду з Беларусі распачаў фармаванне ўласнай каманды ў фармаце Народнага антыкрызіснага ўпраўлення (НАУ). Варта зазначыць, што адразу пасля пераходу ў апазіцыю экс-дыпламат разглядаўся як найбольш верагодны лідар КР. НАУ пазіцыянуе сябе як своеасаблівы грамадскі інстытут дзеля забеспячэння транзіту ўлады. Павал Латушка карыстаецца папулярнасцю сярод часткі нацыянал – дэмакратаў, а таксама як выхадзец з правячых элітаў з’яўляецца зразумелым і прымальным палітычным дзеячам для часткі дзяржапарату, што ён сам і падкрэслівае. [2]Лідарства па фармаванні спярша замежнай, а затым і ўнутранай павесткі паступова перахапіла экс-кандыдат Святлана Ціханоўская. Вакол яе сфармавалася новая каманда з штаб-кватэрай у Вільні, а яна фактычна пачала граць вядучую ролю у фармаванні палітыкі еўрапейскіх сталіц у адносінах да Беларусі. Паступова штаб узмацніў свой уплыў на парадак дня ўнутры Беларусі і замацаваў падтрымку Святланы Ціханоўскай сярод пратэснага руху дзякуючы ультыматыўна - санкцыйнай рыторыцы і такім ініцыятывам як “Народны трыбунал”.Зарэгістраваныя партыі апынуліся на ўскрайку электаральнага працэсу падчас прэзідэнцкай кампаніі і амаль не ўплывалі на выбарчую павестку. У паслявыбарчы перыяд арганізацыі сутыкнуліся з новай сітуацыяй, калі яны вымушаны былі шукаць новыя падыходы ў сваёй дзейнасці ў сітуацыі прававога дэфолту.У сваю чаргу экс-кандыдаты ў прэзідэнты Андрэй Дзмітрыеў ад “Гавары праўду” і Сяргей Чэрачэнь ад БСДГ таксама падтрымалі агульны ўльтыматыўны парадак дня грамадзянскай супольнасці. Прычым Сяргей Чэрачэнь заняў праактыўную пазіцыю ў кантактах з беларускім кіраўніцтвам і імкнуўся ініцыяваць дыялог, аднак без відавочнага плёну. У сваю чаргу Андрэй Дзмітрыеў распачаў працэс ператварэння “Гавары праўду” у палітычную партыю і прыцягненне новага актыва ў чаканні з’яўлення ўмоў для палітычнай канкурэнцыі.Уладам не атрымліваецца збіць пратэсныя настроі ў грамадстве пасля выбараў нягледзячы на мабілізацыю дзяржавай усіх магчымых рэсурсаў: ідэалагічную, медыйную і ўпраўленчую вертыкаль, сілавікоў, кіраўніцтва дзяржкампаній і камунальныя службы. Пратэсны рух мае дэцэнтралізаваны характар з вялікай колькасцю аўтаномных ініцыятыў, што перашкаджае ўладам яго нейтралізаваць.Варта заначыць, што пратэсны рух на працягу некалькіх месяцаў ўтрымліваў пад сваім кантролем цэнтральныя вуліцы сталіцы кожную нядзелю, а часам і ў суботу (жаночыя маршы). Пры гэтым у першыя выходныя пасля 9 жніўня апаненты Аляксандра Лукашэнкі панавалі на цэнтральных плошчах і вуліцах у шмат якіх абласных і раённых цэнтрах Беларусі, у тым ліку невялікіх і сярэдніх гарадах.Стаўка на сілавое вырашэнне палітычнага крызісу і адмова ўладаў ад перамоў са сваімі апанентамі кансалідуе ўсе групы грамадства вакол асноўных патрабаванняў: спыненне гвалту, вызваленне палітзняволеных, пакаранне сілавікоў за злачынствы і новыя прэзідэнцкія выбары. Фактычна ўсе лідары і дэмарганізацыі падзяляюць і транслююць публічна гэтую павестку, іначай яны рызыкуюць страціць свае пазіцыі сярод прыхільнікаў перамен.Тым не менш, нельга выключаць нейкія саступкі з боку ўладаў, пашырэння перамоўнага парадку дня і спробаў уцягнення ў дыялог палітыкаў і палітарганізацый, якія маюць пэўны палітычны капітал: у першую чаргу экс-кандыдатаў у прэзідэнты (Ганны Канапацкай, Сяргея Чэрачня з БСДГ і Андрэй Дзмітрыеў з “Гавары праўду”), а затым і асобных зарэгістраваных палітычныя партый.[2] Латушко: Я, как прикорытник и госслужащий, знаю изнутри функционирование системы / [5] На первый «круглый стол» Юрия Воскресенского пришли четыре человека /
Прычым правячае кіраўніцтва спрабуе зняць з парадку дня ўльтыматыўныя патрабаванні і часам робіць пэўныя саступкі – прыпыняе сілавыя разгоны (але потым аднаўляе), вызваляе асобных палітвязняў (але затым знявольвае новых) і абяцае новыя выбары (але пасля канстытуцыйнай рэформы).
Обсудить новость на Форуме